Waiting for the Barbarians / Περιμένοντας τους βαρβάρους

For decades the Magistrate has run the affairs of a tiny frontier settlement, ignoring the impending war between the barbarians and the Empire, whose servant he is. But when the interrogation experts arrive, he is jolted into sympathy with the victims and into a quixotic act of rebellion which lands him in prison, branded as an enemy of the state. Waiting for the Barbarians is an allegory of oppressor and oppressed. Not just a man living through a crisis of conscience in an obscure place in remote times, the Magistrate is an analogue of all men living in complicity with regimes that ignore justice and decency.

Το “Περιμένοντας τους βαρβάρους” δημοσιεύτηκε το 1982 στη Νότια Αφρική, την εποχή του Απαρτχάιντ, δηλαδή στα χρόνια της κυριαρχίας των λευκών ρατσιστών που είχαν επιβάλει ένα βάναυσο απολυταρχικό καθεστώς με ακραίες φυλετικές διακρίσεις. Είναι η ιστορία μιας αυτοκρατορίας που στον αγώνα της να καταστείλει εν τη γενέσει της μια φημολογούμενη εξέγερση των βαρβάρων, εκβαρβαρώνεται σταδιακά η ίδια. “Κι ίσως εδώ, σ’ αυτή την πύρρειο νίκη των αξιών του πολιτισμού μας, ενός πολιτισμού που τελικά αυτοκαταστρέφεται από τη δική του βαρβαρότητα, βρίσκεται και η δύναμη της αλληγορίας που δανείζεται συνειδητά τον πυρήνα του νοήματός της από τον Καβάφη και την οποία ο Κουτσύ απευθύνει όχι μόνο στους τότε αφέντες της χώρας του, μα και σ’ όλους εμάς, κυρίως εμάς που θα τον διαβάσουμε, που θέλουμε να τον ακούσουμε, που παλεύουμε ανάμεσα στην ενοχή και την εξιλέωση: οι Βάρβαροι είναι πάντα, σε τελική ανάλυση, μια κάποια λύσις”.