To Vivlio ton Gaton / Το βιβλίο των γατών

“Σε αντίθεση με αυτές (τις διάσημες γάτες της λογοτεχνίας) και άλλες προηγούμενες, οι γάτες του Δήμου, στην αγχώδη καθημερινότητά τους, παραμένουν κατά κάποιον τρόπο πέραν της λογοτεχνίας -όχι όμως πέραν της ποίησης!- επαναστατώντας στη φυλακή των σελίδων του βιβλίου ή στο κλουβί των στίχων, όπως το άπιαστο Γατσατσόνι, το οποίο βρίσκεται πάντοτε σε άλλη θέση από εκεί που θα ’πρεπε ή από εκεί που φαίνεται, όπως ο μέγας, μέγιστος Μούψης, που μόνο όταν τον πλησιάζει ο θάνατος έρχεται να αναζητήσει τη ζεστασιά ενός χαδιού. Του πρώτου μετά από έντεκα ολόκληρα χρόνια αυστηρών αποστάσεων και αξιοπρεπών σιωπών. Όπως έλεγαν οι Λατίνοι, habent sua fatali belli: άγνωστη μοίρα και η δική μας, στα υπόγεια βάθη στο Κατώι [του βιβλίου] ανακαλύψαμε απροσδόκητα το κλειδί αυτού του παραδείσου των γάτων, ίσως και των ανθρώπων, που ο ποιητής δημιούργησε – και για εμάς”.
Oddone Longo – Massimo Peri, μετάφραση από τα ιταλικά: Laura Zei
(Από τον πρόλογο της ιταλικής έκδοσης La Gatta di Corfu, Publigold, 1993)

“Όλοι οι ‘τύποι’ σου είναι αληθινοί και υπέροχοι”. 
(Από τον πρόλογο του Οδυσσέα Ελύτη)

“Σε μένα οι φωτογραφίες του βιβλίου σου μου έκαναν ιδιαίτερο δώρο, χωριστό, από μέρους τους: τη σε βαθμό μοναξιάς ωραιότητά τους”. 
Κική Δημουλά

“Έχει μία τελειότητα αυτό το βιβλίο – τίποτα παραπάνω και τίποτα λιγότερο από αυτό που ήτανε να είναι και που έγινε. Το διάβασα δέκα φορές από χτες και βούρκωσα άλλες τόσες”. 
Ζυράννα Ζατέλη

“Αν δεν είχε ήδη λεχθεί, θα το χαρακτήριζα κι εγώ το πιο ανθρώπινο βιβλίο του. Μερικά από τα ποιήματα αυτής της συλλογής πρέπει να μπουν όχι μόνο στις πολύ εκλεκτικές ποιητικές ανθολογίες (αυτό είναι το λιγότερο), αλλά στα αναγνωστικά του δημοτικού και του γυμνασίου. Για να διδάξουν ανθρωπιά, για να ξαναζωντανέψουν την ανθρώπινη επικοινωνία”. 
Γιάννης Μαρίνος