Even monsters need peace. Even monsters need a person who truly wants to listen – to hear – so that someday we might find the words that are more than boxes. Then maybe we can stop men like me from happening…
A prisoner sits on death row in a maximum security prison. His only escape from his harsh existence is through the words he dreams about, the world he conjures around him using the power of language. For the reality of his world is brutal and stark. He is not named, nor do we know his crime.
But he listens. He listens to the story of York, the prisoner in the cell next to him whose execution date has been set. He hears the lady, an investigator who is piecing together York’s past. He watches as the lady falls in love with the priest and wonders if love is still possible here. He sees the corruption and the danger as tensions in ‘this enchanted place’ build. And he waits. For even monsters have a story…
Ακόμα και τα τέρατα χρειάζονται γαλήνη. Ακόμα και τα τέρατα χρειάζονται κάποιον να τους ακούσει αληθινά -να τους αφουγκραστεί- Τότε ίσως μπορέσουμε να βάλουμε ένα τέλος σε ανθρώπους σαν εμένα…
Ένας κρατούμενος της πτέρυγας των θανατοποινιτών σε μια φυλακή υψίστης ασφαλείας με μόνη διέξοδο από τη σκληρή καθημερινότητά του τις λέξεις που φαντάζεται, τον κόσμο που οικοδομεί χάρη στη δύναμη της γλώσσας. Ποτέ δεν κατονομάζεται ούτε και μαθαίνουμε ποτέ ποιο το έγκλημά του.
Δεν μιλά. Ακούει την ιστορία του Γιορκ, του κρατούμενου στο διπλανό κελί του οποίου η εκτέλεση έχει οριστεί χρονικά. Ακούει την κυρία, μια ερευνήτρια που προσπαθεί να ανασυνθέσει το παρελθόν του Γιορκ. Παρακολουθεί την κυρία να ερωτεύεται τον παπά και αναρωτιέται αν η αγάπη εξακολουθεί να είναι μια δυνατότητα σε αυτό τον κόσμο. Βλέπει τη διαφθορά και τον κίνδυνο καθώς η ένταση στους τοίχους της φυλακής κλιμακώνεται. Και περιμένει. Γιατί ακόμα και τα τέρατα έχουν μια ιστορία…
Reviews
There are no reviews yet.