The Dispossessed / Οι άποροι

A literary sensation on its original publication in Hungary, this hypnotic, hauntingly beautiful first novel from the acclaimed, award-winning poet and author Szilárd Borbély depicts the poverty and cruelty experienced by a partly-Jewish family in a rural village in the late 1960s and early 1970s.
“No one has ever written so beautifully and at the same time so without pity about the suffering in the isolated provincial villages of Hungary…His sentences have a surgical precision, and their sustained rhythm only reinforces the power of what they evoke.”—Nicole Henneberg, Frankfurter Allgemeine Zeitung
In a tiny village in northeast Hungary, close to the Romanian border, a young, unnamed boy warily observes day-to-day life and chronicles his family’s struggles to survive. Like most of the villagers, his family is desperately poor, but their situation is worse than most—they are ostracized because of his father’s Jewish heritage and his mother’s connections to the Kulaks, who once owned land and supported the fascist Horthy regime before it was toppled by Communists.
With unflinching candor, the little boy’s observations are related through a variety of narrative voices—crude diatribes from his alcoholic father, evocative and lyrical tales of the past from his grandparents, and his own simple yet potent prose. Together, these accounts reveal not only the history of his family but that of Hungary itself, through the physical and psychic traumas of two World Wars to the country’s treatment of Jews, both past and present.
Drawing heavily on Borbély’s memories of his own childhood, The Dispossessed is an extraordinarily realistic novel. Raw and often brutal, yet glimmering with hope, it is the crowning achievement of an uncompromising talent.

Το βιβλίο αποτυπώνει την ανέχεια, την προκατάληψη και το μίσος που υφίσταται μια οικογένεια σε μια αγροτική περιοχή της βορειοανατολικής Ουγγαρίας, κοντά στα σύνορα με τη Ρουμανία.
Ένα μικρό αγόρι διαιρεί τον κόσμο του, παρατηρεί την καθημερινή ζωή και περιγράφει την απεγνωσμένη μάχη που δίνουν οι δικοί του για να επιβιώσουν.
Η πλειοψηφία των κατοίκων υποφέρει από τη φτώχεια, αλλά οι συνθήκες που επικρατούν στο σπίτι του αφηγητή είναι ακόμη χειρότερες, λόγω της εβραϊκής ρίζας του αλκοολικού πατέρα και του παρελθόντος της μητέρας που συνδέεται με τους κουλάκους, τους εύπορους γαιοκτήμονες που υποστήριζαν το καθεστώς του Μίκλος Χόρτι πριν το ανατρέψουν οι κομμουνιστές.
Με μια ατρόμητη ειλικρίνεια, μια πηγαία ανυποκρισία που συγκλονίζει τον αναγνώστη, ο συγγραφέας πλέκει τις καθάριες σκέψεις ενός φοβισμένου παιδιού με τις θαμπές μορφές και τα παράξενα λόγια των οικείων του.
Η εικόνα σύντομα διευρύνεται, δεν παρακολουθούμε μόνο το χρονικό μιας οικογένειας αλλά τα ζωντανά ιστορικά τραύματα μιας ολόκληρης χώρας.
Ο Σίλαρντ Μπόρμπεγι, αντλώντας από τις αναμνήσεις του, συνέθεσε ένα απίστευτα ρεαλιστικό έργο, σκληρό, ενίοτε βάναυσο.
Όμως οι Άποροι διαπνέονται από μια ακατάβλητη ελπίδα, απαστράπτουσα μέσα στο πηχτό σκοτάδι.