The Defence and Fall of Greece 1940-41 / Η άμυνα και η πτώση της Ελλάδας 1940 – 1941

On 28 October 1940, the Greek premier, Ioannis Metaxis, refused to accept a deliberately provocative ultimatum from Mussolini and Italian forces began the invasion of Greece via Albania. This aggression was prompted by Mussolini’s desire for a quick victory to rival Hitler’s rapid conquest of France and the Low Countries. On paper, Greek forces were poorly equipped and ill prepared for the conflict but Mussolini had underestimated the skill and determination of the defenders. Within weeks the Italian invasion force was driven back over the border and Greek forces actually advanced deep into Albania.
A renewed Italian offensive in March 1941 was also given short shrift, prompting Hitler to intervene to save his ally. German forces invaded Greece via Bulgaria on 6 April. The Greeks, now assisted by British forces, resisted by land, sea and air but were overwhelmed by the superior German forces and their blitzkrieg tactics. Despite a dogged rearguard action by Anzac forces at the famous pass of Thermopylae, Athens fell on the 27th April and the British evacuated 50,000 troops to Crete. This island, whose airfields and naval bases Churchill considered vital to the defense of Egypt and the Suez Canal, was invaded by German airborne troops the following month and eventually captured after a bitter thirteen-day battle. The remaining British troops were evacuated and the fall of Greece completed.
John Carr’s masterful account of these desperate campaigns, while not disparaging the British and Commonwealth assistance, draws heavily on Greek sources to emphasize the oft-neglected experience of the Greeks themselves and their contribution to the fight against fascism.

Στις 28 Οκτωβρίου του 1940, ο Πρωθυπουργός Ιωάννης Μεταξάς είπε «ΟΧΙ» στο προκλητικό τελεσίγραφο του Μουσολίνι∙ έτσι οι ιταλικές δυνάμεις εισέβαλαν στην Ελλάδα μέσω της Αλβανίας. Η επίθεση αυτή ήταν αποτέλεσμα της επιθυμίας του Μουσολίνι να πετύχει μια εύκολη νίκη ώστε να ανταγωνιστεί τον Χίτλερ, που κατέκτησε τάχιστα τη Γαλλία. Θεωρητικά ο ελληνικός στρατός δεν είχε τον κατάλληλο εξοπλισμό ούτε ήταν προετοιμασμένος για μια τέτοια σύγκρουση, όμως ο Μουσολίνι είχε υποτιμήσει την αποφασιστικότητα των φαντάρων που πολεμούσαν για την πατρίδα τους. Μέσα σε μερικές εβδομάδες η ιταλική στρατιά αναγκάστηκε να οπισθοχωρήσει, και οι Έλληνες μπήκαν στην Αλβανία.
Την ίδια κατάληξη είχε και η νέα ιταλική επίθεση τον Μάρτιο του 1941, με αποτέλεσμα να επέμβει ο Χίτλερ για να σώσει τον σύμμαχό του. Οι Γερμανοί εισέβαλαν στην Ελλάδα μέσω της Βουλγαρίας στις 6 Απριλίου. Οι Έλληνες, με τη βοήθεια των βρετανικών δυνάμεων, αντιστάθηκαν σε έδαφος, θάλασσα και αέρα, αλλά κατατροπώθηκαν από τον κατά πολύ ανώτερο γερμανικό στρατό. Παρά την ύστατη προσπάθεια των Αυστραλών και Νεοζηλανδών στρατιωτών στο στενό των Θερμοπυλών, η Αθήνα έπεσε στις 27 Απριλίου και οι Βρετανοί απέσυραν 50.000 στρατιώτες από την Κρήτη.
Ο Τζον Καρ, μέσα από το εξαιρετικό αυτό χρονικό της άμυνας της Ελλάδας, χωρίς να υποτιμά τη βρετανική βοήθεια, βασίζεται σε ελληνικές πηγές και δίνει έμφαση στις μάχες μέχρι θυσίας των Ελλήνων και στη συμμετοχή τους στον αγώνα κατά του φασισμού.