Other People’s Money / Με τα λεφτά των άλλων

A Financial Times Book of the Year, 2015
An Economist Best Book of the Year, 2015
A Bloomberg Best Book of the Year, 2015 
The finance sector of Western economies is too large and attracts too many of the smartest college graduates. Financialization over the past three decades has created a structure that lacks resilience and supports absurd volumes of trading. The finance sector devotes too little attention to the search for new investment opportunities and the stewardship of existing ones, and far too much to secondary-market dealing in existing assets. Regulation has contributed more to the problems than the solutions. 
Why? What is finance for? John Kay, with wide practical and academic experience in the world of finance, understands the operation of the financial sector better than most. He believes in good banks and effective asset managers, but good banks and effective asset managers are not what he sees. 
In a dazzling and revelatory tour of the financial world as it has emerged from the wreckage of the 2008 crisis, Kay does not flinch in his criticism: we do need some of the things that Citigroup and Goldman Sachs do, but we do not need Citigroup and Goldman to do them. And many of the things done by Citigroup and Goldman do not need to be done at all. The finance sector needs to be reminded of its primary purpose: to manage other people’s money for the benefit of businesses and households. It is an aberration when the some of the finest mathematical and scientific minds are tasked with devising algorithms for the sole purpose of exploiting the weakness of other algorithms for computerized trading in securities. To travel further down that road leads to ruin.

ΤΙ ΠΗΓΕ ΣΤΡΑΒΑ ΣΤΟΝ ΣΚΟΤΕΙΝΟ ΠΥΡΗΝΑ ΤΟΥ ΧΡΗΜΑΤΟΠΙΣΤΩΤΙΚΟΥ ΤΟΜΕΑ;
Ο διακεκριµένος οικονοµολόγος Τζον Κέι υποστηρίζει ότι η κερδοφορία του χρηµατοπιστωτικού τοµέα είναι εν µέρει απατηλή και εν µέρει οφείλεται στην ιδιοποίηση πλούτου που δηµιουργείται αλλού – µε τα λεφτά των άλλων. ∆είχνει επίσης ότι ο τοµέας αυτός έχει µεγεθυνθεί υπερβολικά, έχει αποσπαστεί από τις απλές επιχειρηµατικές δραστηριότητες και την καθηµερινή ζωή, και έχει µετατραπεί σε έναν κλάδο που κυρίως συναλλάσσεται µε τον εαυτό του, µιλάει µόνο µαζί του και τον κρίνει µε κριτήρια που ο ίδιος έχει δηµιουργήσει. Ταυτόχρονα, επισηµαίνει ότι η πλειονότητα του κόσµου έχει υιοθετήσει αυτά τα κριτήρια, συνδράµοντας έτσι στην επιβίωση των χρηµατοπιστωτικών ιδρυµάτων, που λόγω απληστίας και κακοδιαχείρισης έχουν επιφέρει κρίσεις και χρεοκοπίες.
Ο Τζον Κέι παρουσιάζει µε σαφήνεια τα λάθη, τις στρεβλώσεις και τα προβλήµατα του χρηµατοπιστωτικού τοµέα, ενώ παράλληλα προτείνει λύσεις για την επόµενη µέρα.