Five Feet Apart / Ένα βήμα πιο κοντά

Can you love someone you can never touch?
Stella Grant likes to be in control—even though her totally out of control lungs have sent her in and out of the hospital most of her life. At this point, what Stella needs to control most is keeping herself away from anyone or anything that might pass along an infection and jeopardize the possibility of a lung transplant. Six feet apart. No exceptions.
The only thing Will Newman wants to be in control of is getting out of this hospital. He couldn’t care less about his treatments, or a fancy new clinical drug trial. Soon, he’ll turn eighteen and then he’ll be able to unplug all these machines and actually go see the world, not just its hospitals.
Will’s exactly what Stella needs to stay away from. If he so much as breathes on Stella she could lose her spot on the transplant list. Either one of them could die. The only way to stay alive is to stay apart. But suddenly six feet doesn’t feel like safety. It feels like punishment.
What if they could steal back just a little bit of the space their broken lungs have stolen from them? Would five feet apart really be so dangerous if it stops their hearts from breaking too?

Μπορείς να αγαπάς κάποιον που δεν μπορείς να αγγίξεις ποτέ;

Η Στέλλα περνά το μεγαλύτερο μέρος της ζωής της στο νοσοκομείο λόγω των αδύναμων πνευμόνων της. Πρέπει να μένει σε απόσταση ασφαλείας από οποιονδήποτε ή οτιδήποτε μπορεί να της μεταδώσει κάποια λοίμωξη. Δύο μέτρα μακριά, χωρίς εξαιρέσεις.

Ο Γουίλ θέλει να βγει από το νοσοκομείο. Δεν ενδιαφέρεται για τη θεραπεία του ή για τη δοκιμή ενός νέου φαρμάκου. Σύντομα θα γίνει δεκαοκτώ και ελπίζει να καταφέρει να δει τον κόσμο και όχι μόνο τα νοσοκομεία του. Είναι αυτός από τον οποίο πρέπει η Στέλλα να προστατευτεί. Αν την πλησιάσει, μπορεί ένας από τους δύο να πεθάνει. Ο μόνος τρόπος να μείνουν ζωντανοί είναι να έχουν μεταξύ τους δύο μέτρα απόσταση. Αυτό δεν είναι ασφάλεια αλλά τιμωρία.

Όμως για πόσο καιρό θα πρέπει να ζει κάποιος φοβούμενος όλα τα εάν… Η ψυχή δε γνωρίζει χρόνο.

Όσοι αγάπησαν το “Λάθος αστέρι” θα λατρέψουν το “Ένα βήμα πιο κοντά”.