Vlad / Κόμης Vlad

In this sly sequel, Vlad really is undead: dispossessed after centuries of mayhem by Eastern European wars and rampant blood shortages. More than a postmodern riff on “the vampire craze,” Vlad is also an anatomy of the Mexican bourgeoisie, as well as our culture’s ways of dealing with death. For–as in Dracula–Vlad has need of both a lawyer and a real-estate agent in order to establish his new kingdom, and Yves Navarro and his wife Asunci n fit the bill nicely. Having recently lost a son, might they not welcome the chance to see their remaining child live forever? More importantly, are the pleasures of middle-class life enough to keep one from joining the legions of the damned?

Άραγε πού να συχνάζει ένα βαμπίρ στις μέρες μας;

Ο Κάρλος Φουέντες προφανώς σκέφτηκε «Γιατί όχι στην Πόλη του Μεξικού, με πληθυσμό δέκα εκατομμύρια “λουκάνικα από αίμα” και μια αστυνομία που δεν πρόκειται να νοιαστεί για λίγους αγνοούμενους;»
Το Κόμης Vlad δεν είναι απλώς ένα μεταμοντέρνο αφήγημα που ακολουθεί τη «μόδα των βαμπίρ», αλλά μια ανατομία της μεξικανικής μπουρζουαζίας και των τρόπων με τους οποίους ο πολιτισμός μας αντιμετωπίζει τον θάνατο. 
Όπως και στον Δράκουλα του Bram Stoker, ο Βλαντ χρειάζεται τις υπηρεσίες ενός δικηγόρου και ενός κτηματομεσίτη για να ιδρύσει το νέο του βασίλειο, και ο Ιβ Ναβάρο με τη σύζυγό του Ασουνσιόν φαντάζουν ιδανικοί: έχοντας χάσει πρόσφατα έναν γιο, είναι πολύ πιθανό να αρπάξουν την ευκαιρία να μείνει αιώνια ζωντανό το μοναδικό παιδί που τους έχει απομείνει.

Στο κάτω κάτω, αρκούν οι χαρές της μεσοαστικής ζωής για να αποτρέψουν κάποιον από τον πειρασμό να γίνει κι αυτός ένας από τους καταραμένους;…