Rhns Averof / Θωρηκτό Αβέρωφ

Built at Livorno in 1910, the 10,000-ton RHNS Averof had the distinction of being the flagship, and by far the biggest warship, of the Royal Hellenic Navy until 1951. More than a century after its construction, she is still afloat, one of just three armored cruisers still in existence in the world. Originally intended for the Italian navy, the ship was bought by Greece and soon saw her first action in the Balkan Wars. In the Battle of Cape Helles (3 Dec 1912) Averof inflicted heavy casualties on the Turkish fleet, following it up with a victory in the Battle of Lemnos (5 Jan 1913). In the 1920s the ship underwent a major refit in France, which included modernizing her armament by replacing her obsolete torpedo tubes with more anti-aircraft guns. When the Germans overran Greece in World War Two, Averof made a dramatic escape to Alexandria, dodging attacks by the Luftwaffe, despite Admiralty orders that she be scuttled. In 1941 she escorted a convoy to India, being the first Greek vessel to enter Indian waters since the time of Alexander the Great, and continued to serve on escort duties throughout the war. In 1945 Averof was laid up on the island of Poros and neglected until 1984 when the Greek Admiralty decided to resurrect the ship. After years of slow refitting and preservation, the ship is now moored at Phaleron on the coast of Athens as a floating naval museum. As well as giving full technical specifications and operational history, including details of her restoration, John Carr draws on firsthand accounts of the officers and men to relate the long and remarkable career of this fine ship.

Ναυπηγημένο στο Λιβόρνο της Ιταλίας το 1910, το θωρηκτό Αβέρωφ, εκτοπίσματος 10.000 τόνων, αποτέλεσε τη ναυαρχίδα και μακράν το μεγαλύτερο πολεμικό πλοίο του Ελληνικού Βασιλικού Ναυτικού έως το 1951, οπότε και αποσύρθηκε από την ενεργό υπηρεσία. Περισσότερο από έναν αιώνα μετά την κατασκευή του, εξακολουθεί να είναι αξιόπλοο, ένα από τα μόλις τρία θωρακισμένα καταδρομικά που υπάρχουν σήμερα σε όλο τον κόσμο. Αρχικά προορισμός του ήταν να ενταχθεί στο ιταλικό Ναυτικό, αλλά αγοράστηκε από την Ελλάδα και σύντομα έδρασε στους Βαλκανικούς Πολέμους και στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, ενώ έγινε το πρώτο ελληνικό πολεμικό σκάφος που εισήλθε στα ινδικά ύδατα από την εποχή του Μεγάλου Αλεξάνδρου, και συνέχισε να υπηρετεί σε καθήκοντα συνοδείας καθ’ όλο το υπόλοιπο του πολέμου. Το 1945 πρυμνοδέτησε στον Πόρο όπου και εγκαταλείφθηκε έως το 1984, όταν το ελληνικό Γενικό Επιτελείο Ναυτικού αποφάσισε να το ανασύρει από τη λησμονιά. Έπειτα από χρόνια αργών επισκευών και συντήρησης, το πλοίο είναι τώρα αγκυροβολημένο στον Φαληρικό όρμο στην ακτή της Αθήνας ως πλωτό ναυτικό μουσείο. Ο Τζoν Καρ όχι μόνο παρέχει τις πλήρεις τεχνικές προδιαγραφές και την επιχειρησιακή ιστορία του πλοίου, συμπεριλαμβανομένων λεπτομερειών της ανακαίνισής του, αλλά βασίζεται και σε διηγήσεις από πρώτο χέρι των αξιωματικών, υπαξιωματικών και ναυτών ώστε να εξιστορήσει τη μακρά και αξιόλογη σταδιοδρομία αυτού του έξοχου θωρηκτού.