A Man Without Breath / Άνθρωπος χωρίς ανάσα

Berlin, March, 1943. A month has passed since the stunning defeat at Stalingrad. Though Hitler insists Germany is winning the war, commanders on the ground know better. Morale is low, discipline at risk. Now word has reached Berlin of a Red massacre of Polish officers in the Katyn Forest near Smolensk. If true, the message it would send to the troops is clear: Fight on or risk certain death. For once, both the Wehrmacht and Propaganda Minister Goebbels want the same thing: irrefutable evidence of this Russian atrocity. To the Wehrmacht, such proof will soften the reality of its own war crimes in the eyes of the victors. For Goebbels, such proof could turn the tide of war by destroying the Alliance, cutting Russia off from its western supply lines.
Both parties agree that the ensuing investigation must be overseen by a professional trained in sifting evidence and interrogating witnesses. Anything that smells of incompetence or tampering will defeat their purposes. And so Bernie Gunther is dispatched to Smolensk, where truth is as much a victim of war as those poor dead Polish officers.
Smolensk, March, 1943. Army Group Center is an enclave of Prussian aristocrats who have owned the Wehrmacht almost as long as they’ve owned their baronial estates, an officer class whose families have been intermarrying for generations. The wisecracking, rough-edged Gunther is not a good fit. He is, after all, a Berlin bull. But he has a far bigger concern than sharp elbows and supercilious stares, for somewhere in this mix is a cunning and savage killer who has left a trail of bloody victims.
This is no psycho case. This is a man with motive enough to kill and skills enough to leave no trace of himself. Bad luck that in this war zone, such skills are two-a-penny. Somehow Bernie must put a face to this killer before he puts an end to Bernie.
 

Βερολίνο, 1943
Ο Μπέρνι Γκούντερ έχει εγκαταλείψει την Πολιτική Αστυνομία και εργάζεται στο γερμανικό Γραφείο Εγκλημάτων Πολέμου στο Βερολίνο. Στους κύκλους του Γραφείου αναφορές κάνουν λόγο για την ύπαρξη ενός ομαδικού τάφου στο δάσος του Κατίν, που βρίσκεται κοντά στο Σμολένσκ της κατεχόμενης από τους Γερμανούς Ρωσίας• ένας λύκος, σκάβοντας το έδαφος στο δάσος, έχει ανασύρει ανθρώπινα υπολείμματα. Κανείς δεν ξέρει σε ποιον ανήκουν. Υπάρχουν υποψίες πως ο τάφος είναι γεμάτος με νεκρούς Πολωνούς στρατιώτες τους οποίους εκτέλεσαν οι Σοβιετικοί.
Για τον Γερμανό υπουργό Προπαγάνδας, Γιόζεφ Γκέμπελς, η απόδειξη της ενοχής των Ρώσων θα οδηγήσει με μαθηματική ακρίβεια στη διάσπαση της ενότητας των Συμμαχικών Δυνάμεων. Τι θα συμβεί όμως αν η αλήθεια είναι διαφορετική; Ο Μπέρνι Γκούντερ καλείται να βρει την άκρη του νήματος. Αντιμέτωπος με την ωμή πραγματικότητα, αντιλαμβάνεται ότι η αλήθεια είναι άλλο ένα θύμα του πολέμου.
«Σαγηνευτικό… Ο Κερ κάνει τα πάντα να μοιάζουν εύκολα, από τη χρήση της Ιστορίας σε μια εμπνευσμένη και σύνθετη αστυνομική πλοκή έως τις ολοζώντανες περιγραφές της βαναυσότητας του πολέμου».
Publishers Weekly
Ποιος είναι ο Μπέρνι Γκούντερ;
Είναι σαρκαστικός, απότομος και κυνικός, με τραχύ χιούμορ και μια ιδιαίτερη αίσθηση περί δικαίου και αδίκου. Αυτό οφείλεται εν μέρει στο ότι είναι γνήσιος Βερολινέζος. Αλλά εν μέρει και στα βιώματά του. Πήρε μέρος στον Μεγάλο Πόλεμο και, όπως ο Χίτλερ, τιμήθηκε με τον Σιδηρούν Σταυρό. Δεύτερης τάξεως, βέβαια, αλλά, όπως αρέσκεται να λέει, «τα περισσότερα μετάλλια πρώτης τάξεως απονεμήθηκαν σε ανθρώπους που βρίσκονται στα νεκροταφεία».
Υπηρέτησε επί έντεκα χρόνια στο τμήμα Ανθρωποκτονιών της Kriminalpolizei, ή Kripo, δηλαδή του Εγκληματολογικού τμήματος της αστυνομίας του Βερολίνου. Στα χρόνια αυτά ήρθε αντιμέτωπος με κάθε είδους παρεκτροπή, διαφθορά και βιαιότητα, προτού την κάνει το 1933, όταν επικράτησαν οι Εθνικοσοσιαλιστές και άρχισαν να πετάνε έξω από την υπηρεσία όσους δεν ήταν μέλη του κόμματος.
Πίνει πολύ, καπνίζει υπερβολικά και τρώει λίγο παραπάνω απ' ό,τι θα 'πρεπε – βέβαια, ο εγκλεισμός του σε ένα σοβιετικό στρατόπεδο αιχμαλώτων πολέμου θα φροντίσει να του κόψει όλες τις κακές συνήθειες.
Η γυναίκα του πέθανε στην πανδημία της ισπανικής γρίπης, το 1918, και έκτοτε το μάτι του Μπέρνι παίζει, αλλά δεν τα πάει καλά με τις μακροχρόνιες σχέσεις. Άλλωστε, είναι εξαιρετικά δύσκολο να έχει κανείς μακροχρόνιες σχέσεις, οποιουδήποτε είδους, στη Ναζιστική Γερμανία, όπου οι άνθρωποι πολύ συχνά εξαφανίζονται. Πάντως όλες αυτές οι εξαφανίσεις είναι καλές για τη δουλειά του, εφόσον είναι ιδιωτικός ερευνητής και πολλές από τις υποθέσεις του έχουν να κάνουν με τον εντοπισμό ανθρώπων που εξαφανίστηκαν.
Ξεκινώντας από τη Γερμανία του '30 και φτάνοντας ως το 1954, η δράση των εννέα μέχρι σήμερα βιβλίων του Philip Kerr με ήρωα τον Μπέρνι Γκούντερ αποτυπώνει πολύ περισσότερα από τις θηρ&iota
ωδίες του Ναζιστικού καθεστώτος: αναφέρεται στην κτηνωδία του Ανατολικού Μετώπου, στην μεταπολεμική πείνα και εκμετάλλευση, και φτάνει μέχρι τον Ψυχρό Πόλεμο, που χαρακτηρίζεται εκτός των άλλων από το διπλό παιχνίδι που έπαιζαν πολλοί, καθώς και από μια αμείλικτη αδιαφορία για την ηθική και την ανθρώπινη ζωή. Ο Μπέρνι μισεί τους πάντες χωρίς να κάνει διακρίσεις: Ρώσους, Γάλλους, Βρετανούς, Αμερικάνους, και φυσικά τους Γερμανούς – γιατί τους έχει δει όλους εν δράσει, και ξέρει πόση μαυρίλα κρύβουν οι ψυχές τους.
Πάνω απ' όλα, όμως, ο Μπέρνι είναι ένας γενναίος άντρας. Γιατί όταν κάποιος δεν έχει τίποτε άλλο να χάσει, το μόνο που μετράει είναι η τιμή του.

ISBN 9789600445077
PAGES 512