Narcopolis / Ναρκόπολις

Written in poetic and affecting prose, Jeet Thayil’s luminous debut novel charts the evolution of a great and broken metropolis across three decades. A rich, hallucinatory dream that captures Bombay in all its compelling squalor, Narcopolis completely subverts and challenges the literary traditions for which the Indian novel is celebrated. It is a book about drugs, sex, death, perversion, addiction, love, and God and has more in common in its subject matter with the work of William S. Burroughs or Baudelaire than with that of the subcontinent’s familiar literary lights. Above all, it is a fantastical portrait of a beautiful and damned generation in a nation about to sell its soul.

Μύηση στην τέχνη της οπιομανίας. Σε έναν τεκέ στη Βομβάη. Γνωριμία με τον/την Ντιμπλ, γκαρσόνα και πόρνη, ευνούχο, μούσα του καλλιτέχνη Χαβιέρ και, τελικά, τρανσέξουαλ που υποφέρει από φρικτούς πόνους.
Θα γυρέψει στο όπιο ανακούφιση. Θα βρει ηδονή, πάθος και θάνατο. Με αυτή –περίπου–τη σειρά.
Πέρασμα στην Κίνα. Ο κύριος Λι, θεραπευτής και ντίλερ, γόνος μυθιστοριογράφου, οδηγός στα θαυμάσια μονοπάτια της έξης και της μέθεξης∙ και της παρακμής. Επιστροφή στο μέλλον, πένθιμος απολογισμός. Χαρμολύπη, νοσταλγία, επιθανάτια γαλήνη: το απόλυτο trip.
Ναρκόπολις είναι η Βομβάη προτού αλλάξει φύλο, εγχειρισμένη από σκουριασμένο σουγιά, και γίνει Μουμπάι. Ναρκόπολις είναι η πίπα οπίου προτού γίνει σύριγγα ηρωίνης, είναι το trip που σε απογειώνει, σε ελευθερώνει και σε λιώνει, η γκρεμισμένη πύλη της αντίληψης, ο δρόμος της υπερβολής ως τη σοφία. Ναρκόπολις είναι ένα ερωτικό γράμμα, ένα ραβασάκι στη Βομβάη ως πολιτεία αυτοκτόνων και ως χαμοκέλα μιας αναπόφευκτα δίκοπης ζωής.