Kyriaki Apogevma sti Vienni / Κυριακή απόγευμα στη Βιέννη

Pay more attention to one’s look rather than their words, he told her. Don’t judge by actions themselves. Look for the hidden intent; that is where you will find whether one’s heart is clean or not. A selfish person might pick the part of a saint, might hand out fortunes in charity, yet their goal is not mercy, but self- admiration, showing off, triumphing over those around them. Do not trust your feelings; don’t say I love you nor I do not love you easily. You are not as compassionate as you think. We may feel compassion because of identification, not out of kindness. It is the fear of that same thing happening to us and we rehearse just in case. Always me! My neighbour remains a distant land: the utopia of the other! The soul is all-powerful. Do not get mired in psychoanalysis – it is only for traumas; then you need a spiritual adventure, on your own. In the same way you go to an orthopaedic when you break your leg: they will heal the fracture, but not teach you to walk, nor will they show you your path, or, of course, your destination. Your own responsibility is non-transferrable. Prepare to abandon me before you become paralyzed on my couch!

Να προσέχεις το βλέμμα περισσότερο από τα λόγια, της έλεγε. Μην κρίνεις από τις πράξεις καθεαυτές. Κοίτα την κρυφή πρόθεση, εκεί είναι η καθαρότητα ή όχι της καρδιάς. Ένας εγωπαθής διαλέγει και ρόλο αγίου, μοιράζει περιουσίες στην ελεημοσύνη. Όμως σκοπός του δεν είναι το έλεος, είναι ο αυτοθαυμασμός, ένας θρίαμβος στους γύρω.
Μην εμπιστεύεσαι τα συναισθήματά σου, ούτε αγαπώ, ούτε δεν αγαπώ μη λες εύκολα. Δε συμπονάς όσο νομίζεις. Συμπονούμε και από ταύτιση, όχι από ανθρωπιά. Είναι ο φόβος μη συμβεί και σε μας το ίδιο κακό και προληπτικά το προβάρουμε. Πάντα εγώ! Ο πλησίον μένει απόμακρη γη. Η ουτοπία του άλλου!
Η ψυχή είναι πανίσχυρη. Μην κολλάς στην ψυχανάλυση, προορίζεται για τις πληγές, μετά χρειάζεσαι την πνευματική περιπέτεια, μόνη σου. Όπως πας σε ορθοπεδικό αν σπάσεις ένα πόδι. Θα δέσει το κάταγμα, δε θα σου μάθει να βαδίζεις, ούτε το δρόμο, ούτε βέβαια τον προορισμό. Η ευθύνη σου είναι αμεταβίβαστη. Ετοιμάσου να με εγκαταλείψεις πριν παραλύσεις στο ντιβάνι μου!