Joseph Anton / Τζόζεφ Άντον

On 14 February 1989, Valentine’s Day, Salman Rushdie was telephoned by a BBC journalist and told that he had been ‘sentenced to death’ by the Ayatollah Khomeini. For the first time he heard the word fatwa. His crime? To have written a novel called The Satanic Verses, which was accused of being ‘against Islam, the Prophet and the Quran’.
So begins the extraordinary story of how a writer was forced underground, moving from house to house, with the constant presence of an armed police protection team. He was asked to choose an alias that the police could call him by. He thought of writers he loved and combinations of their names; then it came to him: Conrad and Chekhov – Joseph Anton.
How do a writer and his family live with the threat of murder for over nine years? How does he go on working? How does he fall in and out of love? How does despair shape his thoughts and actions, how and why does he stumble, how does he learn to fight back? In this remarkable memoir Rushdie tells that story for the first time; the story of one of the crucial battles, in our time, for freedom of speech. He talks about the sometimes grim, sometimes comic realities of living with armed policemen, and of the close bonds he formed with his protectors; of his struggle for support and understanding from governments, intelligence chiefs, publishers, journalists, and fellow writers; and of how he regained his freedom.
It is a book of exceptional frankness and honesty, compelling, provocative, moving, and of vital importance. Because what happened to Salman Rushdie was the first act of a drama that is still unfolding somewhere in the world every day.

Στις 14 Φεβρουαρίου του 1989, την ημέρα του Αγίου Βαλεντίνου, ο Σαλμάν Ρούσντι δέχτηκε ένα τηλεφώνημα από κάποιον δημοσιογράφο του BBC ο οποίος του ανακοίνωσε ότι είχε «καταδικαστεί σε θάνατο» από τον Αγιατολάχ Χομεϊνί. Τότε άκουσε για πρώτη φορά τη λέξη φετφά. Το έγκλημά του; Είχε γράψει ένα μυθιστόρημα με τον τίτλο Σατανικοί Στίχοι και τον κατηγορούσαν ότι με αυτό στρεφόταν «ενάντια στο Ισλάμ, τον Προφήτη και το Κοράνι».
Έτσι αρχίζει η εξωφρενική περιπέτεια ενός συγγραφέα που αναγκάστηκε να ζει λαθραία, να μετακινείται από σπίτι σε σπίτι με τη διαρκή παρουσία μιας ομάδας ένοπλων φρουρών ασφαλείας. Του ζήτησαν να επιλέξει ένα ψευδώνυμο το οποίο θα χρησιμοποιούσε η αστυνομία για τη δική του προστασία. Εκείνος σκέφτηκε τους αγαπημένους του συγγραφείς και άρχισε να κάνει διάφορους συνδυασμούς με τα ονόματά τους∙ και τότε το βρήκε: ο Κόνραντ και ο Τσέχοφ – Τζόζεφ Άντον.
Πώς ένας συγγραφέας και η οικογένειά του ζουν με την απειλή του φόνου για περισσότερο από εννιά χρόνια; Πώς ο συγγραφέας μπορεί και συνεχίζει να δουλεύει; Πώς ερωτεύεται και χωρίζει; Πώς καθορίζει η απόγνωση τις σκέψεις και τις ενέργειές του, πώς και γιατί διστάζει και παραπατά, πώς μαθαίνει να αντεπιτίθεται; Σε αυτό το αξιοθαύμαστο αυτοβιογραφικό κείμενο, ο Ρούσντι διηγείται για πρώτη φορά την ιστορία του∙ την ιστορία ενός από τους πιο κρίσιμους αγώνες που δόθηκαν στην εποχή μας για την ελευθερία του λόγου. Περιγράφει τις άλλοτε θλιβερές και άλλοτε κωμικές συνθήκες της ζωής μαζί με ένοπλους αστυνομικούς καθώς και το δεσμό φιλίας που τον ένωσε με τους προστάτες του∙ περιγράφει, επίσης, τον αγώνα που έκανε για να κερδίσει την υποστήριξη και τη συμπαράσταση κυβερνήσεων, κρατικών υπηρεσιών, εκδοτών, δημοσιογράφων και συνάδελφων συγγραφέων∙ περιγράφει, τέλος, πώς κέρδισε ξανά την ελευθερία του.
Πρόκειται για ένα βιβλίο πρωτοφανούς ειλικρίνειας και εντιμότητας, συναρπαστικό, προκλητικό, συγκινητικό και άκρως σημαντικό μια και αυτό που συνέβη στον Σαλμάν Ρούσντι δεν ήταν παρά η πρώτη πράξη σε ένα δράμα που παίζεται κάθε μέρα σε κάποιο μέρος του κόσμου.