Η δολοφονία του Σωκράτη

Η δολοφονία του Σωκράτη

Ένας σκοτεινός χρησµός προφητεύει τον θάνατο του Σωκράτη.
Ένα νεογέννητο καταδικάζεται σε θάνατο από τον ίδιο του τον πατέρα.
Ο αιµατηρόςπόλεµοςανάµεσα στη Σπάρτη και στην Αθήνα, ο επονοµαζόµενος Πελοποννησιακός, ρηµάζει τον ελλαδικό χώρο.
Στις σελίδες του καθηλωτικού µυθιστορήµατος του Μάρκος Τσικότ φωτίζεται και ζωντανεύει µε µοναδικό τρόπο η µορφή του Σωκράτη, του ανθρώπου του οποίου η ζωή και ο θάνατος µας εµπνέουν εδώ και αιώνες, του φιλοσόφου που σηµατοδοτεί ένα πριν και ένα µετά στην ιστορία της ανθρωπότητας.
Η Δολοφονία του Σωκράτη αναπλάθει αριστοτεχνικά µια εκπληκτική εποχή, συµπλέκοντας τις ιστορίες των ανθρώπων µε την ιστορία της ανθρωπότητας.
Ευρύµαχε, είµαι ο Σωκράτης.
Ο φίλος του άνοιξε τα βλέφαρα και γύρισε το κεφάλι προς το µέρος του.
Σωκράτη…
Η φωνή του ήταν βραχνή και αδύναµη. Για λίγα δευτερόλεπτα τον κοίταζε σαν να µην τον αναγνώριζε κι ύστερα το πρόσωπό του συσπάστηκε.
Φύγε, θα µολυνθείς, πήγαινε.
Όχι, φίλε µου.
Έκανε να πιάσει το χέρι του Ευρύµαχου, αλλά ανάγκασε τον εαυτό του να συγκρατηθεί.
Νοµίζω πως έχουµε να πούµε µερικά πράγµατα.
Σωκράτη, θα φροντίσεις τον Περσέα;
Θα τον φροντίσω, αν χρειαστεί.
Ο Ευρύµαχος έπνιξε έναν λυγµό και πήρε βαθιά ανάσα.
Όµως υπάρχει κάτι που δεν ξέρεις για κείνον. Πρέπει να τον προστατέψεις από κάτι που αγνοείς και που θα µπορούσε να αποβεί πολύ επικίνδυνο.
Ο Σωκράτης περίµενε ώσπου ν’ αποφασίσει ο φίλος του να συνεχίσει.
Ο Περσέας…