I Agonia enos Reporter / Η αγωνία ενός ρεπόρτερ

Έζησα χρόνια δημοσιογραφώντας και ακόμα δημοσιογραφώ. Νομίζω ότι δεν θα μπορούσα να ζήσω χωρίς το ρεπορτάζ. Να αφουγκράζομαι τους κραδασμούς της πολιτικής ζωής ή να ανιχνεύω κρυφές πτυχές κοινωνικών γεγονότων που απασχόλησαν ή δεν απασχόλησαν όσο έπρεπε την ελληνική κοινωνία.
Έζησα από κοντά κορυφαίες στιγμές του τελευταίου μισού αιώνα που σφράγισαν τη χώρα μας. Την έκρηξη των οραμάτων που έφερε η μεταπολίτευση, την ευφορία της αλλαγής του 1981, τις πρώτες οικονομικές κρίσεις στη δεκαετία του ΄90, την κορύφωση του 2004 και την απότομη προσγείωση της κρίσης του 2010 που συνεχίζεται έως σήμερα.
Πίσω από τα μεγάλα ή μικρά γεγονότα βρίσκονται οι άνθρωποι. Παρακολούθησα κορυφαίους ηγέτες της χώρας στην πολιτική ζωή τους αλλά και τη συμπεριφορά τους στις μικρές καθημερινές στιγμές. Γνώρισα ανθρώπους που δεν απασχόλησαν ποτέ τις εφημερίδες αλλά κάποια στιγμή της ζωής τους έκαναν κάτι σημαντικό ή σημαδιακό. Συνεργάστηκα με πολλούς συναδέλφους δουλεύοντας σε δύο μεγάλα, επιδραστικά μέσα, τη δημόσια τηλεόραση και την εφημερίδα το Βήμα. Διαχειρίστηκα ειδήσεις, γεγονότα ελληνικά και διεθνή, κρίσεις και κορυφώσεις.
Στο βιβλίο αυτό καταγράφω κυρίως την ιστορία των μικρών γεγονότων, τη γοητεία των κρυφών πλευρών, τις αδιόρατες συμπεριφορές πολιτικών προσώπων, δημοσίων προσώπων και δημοσιογράφων, τις ρωγμές στην επίσημη, καθωσπρέπει ιστορία. Μερικές από αυτές είναι επικαιρικές, άλλες συμβολικές και κάποιες παραδειγματικές. Είναι αυτές που πιο πολύ με γοήτευαν στο καθημερινό μου ρεπορτάζ. Τι περιείχε το αμάξι του Μπους, πώς προετοίμασε τον τάφο του ένας μεγάλος ηγέτης, μερικά επικίνδυνα ρουσφέτια , πώς ήταν η πρώτη συνέντευξη με τον πιο απόμακρο ηγέτη των ελληνικών μέσων, παρασκήνιο από κραυγαλέες δημοσιογραφικές γκάφες, εμμονές και κρυφά «χαρίσματα» ανθρώπων της πολιτικής και της δημοσιογραφίας και άλλα πολλά.